Aşık Veysel'in toprağa kavuşalı 50 yıl oldu

(Haber Merkezi) ‘Uzun ince bir yoldayım/Gidiyorum gündüz gece/Bilmiyorum ne haldeyim/Gidiyorum gündüz gece’ dizeleriyle hafızalara kazınan ünlü halk ozanı Aşık Veysel Şatıroğlu'nun vefatının üzerinden 50 yıl geçti.

Aşıklık geleneğinin en büyük temsilcilerinden Veysel, 25 Ekim 1894'te dünyaya geldi, çocukluğunu ve gençlik yıllarını Sivrialan'da geçirdi. Gülizar ve Ahmet Şatıroğlu çiftinin çocuklarından biri olan Veysel'in iki kız kardeşi, bölgede yaygınlaşan çiçek hastalığına yakalanarak yaşamını yitirdi, Veysel de aynı hastalıktan 7 yaşında iki gözünü kaybetti.

ÇİLELİ YAŞAMINI SAZI VE SÖZÜYLE RENKLENDİRDİ

Veysel, babasının teşvik etmesiyle 10 yaşındayken saz çalıp şiir okumaya başladı, o dönemin saz ustaları Çamşıhlı Ali ve Molla Hüseyin'den ders aldı.

İlk evliliğini 1919'da Esma Hanım ile yapan Veysel Şatıroğlu, annesini ve babasını 1920'de kaybetti.
Eşinin kendisini terk etmesi üzerine 1928'de Gülizar Hanım ile evlenen Şatıroğlu'nun, Zöhre, Ahmet, Hüseyin, Menekşe, Bahri, Zekine ve Hayriye adlarında 7 çocuğu dünyaya geldi. Hüseyin birkaç aylıkken hayatını kaybetti.
'AŞIKLAR BAYRAMI' İLE ADINI DUYURDU

Sivas'ta öğretmenlik ve milli eğitim müdürlüğü görevlerinde bulunan şair ve oyun yazarı Ahmet Kutsi Tecer'in davetiyle köy enstitüsünde saz hocası olarak görev yapan Veysel'in adı ilk kez 5 Ocak 1931'de düzenlenen 'Sivas Aşıklar Bayramı'nda duyuldu.

Ömrü yoksulluk ve zorluklarla geçen Veysel, Cumhuriyetin 10. yılı için yazdığı destanın yayımlanması ve Sivas Aşıklar Bayramı'ndaki başarısı ile dikkati çekti.

Veysel, 1950 yılında senaryosunu Bedri Rahmi Eyüboğlu'nun yazdığı, Metin Erksan'ın yönetmenliğini üstlendiği 'Karanlık Dünya' adlı bir filmde, yaşadığı Sivrialan köyü çevresiyle konu edildi.

Tasavvuftan izler sunan, şiirleri konu bakımından zengin çeşitlilik gösteren Veysel, Yunus Emre'nin etkisindeki şiirlerinde halk kültürünün mayasına karışan yönleriyle Türk edebiyatının ve saz şiiri geleneğinin büyük ustalarından biri olarak hafızalara kazındı.

Türkiye Büyük Millet Meclisi, 'Anadilimize ve milli birliğimize yaptığı hizmetlerden ötürü' 1965 yılında özel kanunla halk ozanına 500 lira aylık bağladı.